Medeni Halin Örgütsel Yapısı: Şehirler

Şehir hayatı, medeniyetin en somut örneklerinden birini oluşturur. Şehirde yaşan insanlar için kullanılan medeni kavramı ise, toplumların gelişmişlik düzeyini ve bireylerin toplumsal kurallara, kültürel değerlere uygun davranışlarını ifade eder. Fark edileceği üzere toplumsal gelişmişlik, toplumsal kurallar ve kültürel değerler, medeni kavramını oluşturan unsurlar olmaktadır.

Birinci unsur olan toplumsal gelişmişlik, şehirlerde, eğitim, sağlık, ulaşım ve iş olanakları gibi pek çok alanda geniş imkânlar sunar. Üniversiteler, hastaneler, kütüphaneler ve daha pek çok hizmet birimi, şehir yaşamının ayrılmaz parçalarıdır. Bu kurumlar, insanların ihtiyaçlarını karşılarken; aynı zamanda onların toplumsal hayata uyum sağlamalarını ve daha medeni bir yaşam sürmelerini mümkün kılar.

Toplumsal kurallar, genellikle kişisel davranışları, ilişkileri ve etkileşimleri düzenler. Bu kurallar daha çok gündelik hayat içerisinde toplum olarak bir arada kalmanın azami çerçevesini belirlemektedir. Doğal olarak olanakları fazla olan şehir hayatında, her bir kurumsal örgütsel yapıda toplumsal kurallar işlemektedir.

Son unsur olan kültürel değerler ise, toplumsal kurallara nazaran tarihi ve dini bağlara bağlı olarak kökü daha ulvi inanç sistemine dayanan ve kuşaktan kuşağa aktarılan değerler bütününü ifade eder. Kültürel değerlerin izlenebildiği en öncelikli yerler, şehirlerdir. Şehirler, tarihi dokuları günümüze aktarmaktadır. Kuşaktan kuşağa aktarılan sadece tarihi dokular olmamakta; bunun yanında cömertlik, adalet, aile hayatı gibi daha soyut kültürel değerler de aktarılmaktadır.   

Bu çerçevede iletişim süreçlerindeki iletenin medeni insan olduğu, taşıyıcının şehirler ve iletiyi alanın ise gelecek kuşaklar olduğu bu düzlemde, şehirlerdeki bağlılığı/ yaşamı canlı tutmak gerekmektedir. Bu canlılık medeni insanların şehirlerde yaşamaya devam etmeleri ile mümkündür.